دروازه‌بان تیم ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین که در آن زمان درخشش زیادی داشت و حتی عنوان دومین دروازه‌بان قرن آسیا را به خود اختصاص داد، در سال ۱۹۷۵ زمانی که برای استقلال توپ می‌زد،به مدت ۵ ماه اجازه دریافت هیچ گلی را نداد.

پس از وی، احمدرضا عابدزاده، دیگر دروازه‌بان ممتاز تاریخ ورزش ایران، در رده ۱۶۲ جهان قرار گرفته است. عابدزاده در این رده‌بندی به صورت مشترک با توماس تویدل از تیم اونیون انگلیس و خوزه مندوزا ایسمونس،‌از تیم آلیانزا لیما  پرو قرارگرفته است.

سنگربان پیشین تیم‌های استقلال و پرسپولیس و مرد شماره یک تیم ایران  در جام جهانی۱۹۹۸ فرانسه، از اواخر سال ۱۹۹۵ حدود دو ماه اجازه نداد هیچ توپی از خط دروازه‌اش به عنوان سنگربان آن هنگام پرسپولیس بگذرد.

پس از این دو سنگربان تاریخ‌ساز فوتبال ایران، رضا قفلساز مرد شماره یک سال‌های دور پاس تهران نیز در رده ۲۴۲ جای گرفته است.

وی در سال ۱۹۷۳ زمانی که برای پاسی‌ها به میدان می‌رفت، به مدت ۳ ماه اجازه ورود هیج توپی را به درون دروازه‌اش نداد.  در این رده وی البته شریکی به نام پاتریک بونر از تیم سلتیک گلاسکو اسکاتلند را دارد.

پس از او ، آرمناک پتروسیان، دروازه‌بان ارمنستانی اسبق سپاهان اصفهان در رده ۳۵۵ قرار گرفته است. وی در سال ۲۰۰۱ به مدت ۲ ماه اجازه ورود هیچ توپی به سنگرش را نداد.

در این فهرست محمدرضا مهربانی، سنگربان پیشین برق شیراز دو دوره افتخارآفرین بوده است. زیرا یکبار در سال ۱۹۹۷ و به مدت ۴ ماه و باردیگر در سال ۱۹۹۲ و به مدت ۳ ماه  و نیم، گلی دریافت نکرد.

وی در اولین دوره صاحب پله ۳۹۷ شد و در مرتبه دوم نیز در جایگاه ۴۴۶ جهان ایستاده است.

*یک برزیلی بهترین سنگربان جهان

در این فهرست جرالدو پریرا دو ماتوس فیلهو ملقب به «مازروپی» از کشور برزیل به عنوان برترین دروازه‌بان جهان شناخته شده است. وی در سال ۱۹۷۷ که عضو تیم واسکو دوگاما بود، به مدت ۱۶ ماه در هیچ مسابقه‌ باشگاهی گلی دریافت نکرد.

پس از او نواف خالد الخالدی، دروازه‌بان کنونی تیم القادسیه کویت جای گرفته است. وی که عضو تیم ملی کویت است، از اواسط فوریه سال ۲۰۱۱ تا شانزدهم مارس سال جاری میلادی (در حدود یک سال) در هیچ بازی باشگاهی گلی دریافت نکرده است.

سومین دروازه‌بان برتر جهان در این فهرست ثابت الباطل مرد شماره یک تیم نادی القاهره است که در سال ۱۹۷۵ به مدت نزدیک به ۲۰ ماه در رقابت‌های باشگاهی گل نخورد.

این فدراسیون در فهرست بهترین سنگربانان جهان که برای مدت طولانی اجازه ورود هیچ توپی را به دروازه خود ندادند، مرحوم ناصر حجازی را در رده ۱۳۲ همراه با ایویکا کرالیج، سنگربان اسبق تیم ملی یوگوسلاوی و پارتیزان بلگراد جای داده است.

http://www.varzesh3.com/

 دو دوست با پاي پياده از جاده اي در بيابان عبور ميکردند.

بين راه سر موضوعي اختلاف پيدا کردند و به مشاجره پرداختند.يکي از آنها از سر خشم؛بر چهره ديگري سيلي زد. دوستي که سيلي خورده بود؛سخت آزرده شد ولي بدون آنکه چيزي بگويد،روي شنهاي بيابان نوشت((امروز بهترين دوست من بر چهره ام سيلي زد.))آن دو کنار يکديگر به راه خود ادامه دادند تا به يک آبادي رسيدند.تصميم گرفتند قدري آنجا بمانند و كنار برکه آب استراحت کنند.ناگهان شخصي که سيلي خورده بود؛لغزيد و در آب افتاد.نزديک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد.بعد از آنکه از غرق شدن نجات يافت؛ير روي صخره اي سنگي اين جمله را حک کرد:((امروز بهترين دوستم جان مرا نجات داد)) دوستش با تعجب پرسيد:((بعد از آنکه من با سيلي ترا آزردم؛تو آن جمله را روي شنهاي بيابان نوشتي ولي حالا اين جمله را روي تخته سنگ نصب ميکني؟)) ديگري لبخند زد و گفت:((وقتي کسي مارا آزار ميدهد؛بايد روي شنهاي صحرا بنويسيم تا بادهاي بخشش؛آن را پاک کنند ولي وقتي کسي محبتي در حق ما ميکند بايد آن را روي سنگ حک کنيم تا هيچ بادي نتواند آن را از يادها ببرد.))